FALL ON DEAF EARS: SEPTEMBER 2007

วันนี้แล้วสินะ ^^
..........................
สวัสดี
อยากเริ่มจากขอบคุณทุกคนมากๆ
ที่มีโอกาสมางานเดือนก่อนจนล้นหลาม (ร้านเล็ก)
สนุกมาก สนุกจนเพี้ยนไปเลย
ขอบคุณพี่เพชร ที่อนุญาตให้จัดงานให้ แถมยังช่วยสนับสนุน
ขอบคุณทีมงาน Petcho ทุกท่าน ที่ช่วยเหลือให้ทุกอย่างออกมาได้ดังตั้งใจ
(โดยเฉพาะเอ็มวีเก่าๆ ของพี่เพชรที่ให้ยืมมาเปิด คนหยุดดูกันใหญ่)

เดือนนี้กลับสู่ภาวะปกติ ฟังเพลงไพเราะด้วยกันอีก
แถมด้วยนิทรรศการขนาดจิ๋วของนวล (นวลตอง ประสานทอง)
เจ้าของภาพในโปสเตอร์ที่เห็นกันอยู่นี้

นวลคือน้องของแป้ง (ภัทรีดา ประสานทอง-
คนที่วาดภาพประกอบจนทำให้เป็นอาชีพได้)
เรารู้จักกับแป้งมาก่อนรู้จักนวล ก็เพิ่งรู้ไม่นานนี้ว่านวลก็วาดรูปเหมือนกัน
และจนได้ไปดูนิทรรศการของนวลที่จัดกับโอ๋ (Futon) ที่กรุงเทพฯ
เมื่อนานมาแล้ว ยิ่งชอบมากขึ้น

มีโอกาสเจอนวลกับแป้งตอนงานหูที่กรุงเทพฯ
เลยออกปากขอรูปของนวลมาใช้ทำโปสเตอร์บ้าง
(ที่ไม่ขอแป้งเพราะรู้ว่ายุ่งมาก)นวลก็รับปาก
แล้ววันรุ่งขึ้นก็เอาภาพนี้มาให้ บอกว่าวาดให้ใหม่!
แถมอีกสองภาพ ซึ่งสวยงามมาก (สำนวนของนวลก็ว่า 'ทีเด็ด')

อีกอย่างหนึ่ง ที่ชอบไม่แพ้รูปวาดของนวลและแป้ง
คือการที่ทั้งสองคนสามารถทำสิ่งที่รักให้เป็นอาชีพได้
ซึ่งคนที่สามารถทำสิ่งที่รักจริงๆ ให้กลายเป็นอาชีพได้
หมายความว่าต้องใช้พลังงานมากมายมหาศาล

อันที่จริงเดือนนี้เกือบตัดสินใจไม่พิมพ์โปสการ์ดและโปสเตอร์
เพราะว่าไม่มีสปอนเซอร์แล้ว T_T
แต่พอทำเสร็จ รู้สึกว่ารูปมันสวย
ควรให้คนอื่นมีโอกาสได้เห็นด้วยเลยตัดสินใจพิมพ์ (จำนวนไม่น้อย!)
แต่ก็อีกนั่นแหละ เพื่อความประหยัด
จึงออกแบบมาให้แค่พิมพ์สองสีดังที่เห็น

เราของานของนวลมาจำนวนหนึ่ง
เดินทางตรงมาจากบางกอก (บ้านนวล-รถแอมและสามี)
เพราะคิดว่าน่าจะได้ชมภาพอื่นๆ บ้าง นิดหน่อยก็ยังดี
ซึ่งขณะนี้พร้อมจะจัดแสดงให้ชมในงานหูแล้ว
(มีภาพใหญ่หนึ่งภาพ ที่นวลบอกว่ายังไม่เคยแสดงที่ไหนเลยด้วยนะ)
ใครมีเวลาขอเชิญมาชมในงาน (มาถึงแล้วเดินมาชมได้เลย)
และคุยกับพี่โหน่งพี่ปูแล้วว่าอาจขอติดทิ้งไว้อีกสักสองสามวัน
เดี๋ยวขอดูก่อนละกันนะ

ดีวีดีของเดือนนี้ก็รอมานาน ในที่สุดก็ถึงเวลาฉายเสียที
ชื่อ WE (พวกเรา) เป็นสารคดีในรูปมิวสิควิดีโอ
ที่สร้างขึ้นจากสุนทรพจน์ชื่อ Come September ของ อรุณธตี รอย
ที่ว่าด้วยอำนาจ ความรุนแรง และความเป็นมนุษย์
เดือนนี้เดือนกันยายน ได้เวลาฉายพอดี

อรุณธตี รอยเป็นนักเขียนชาวอินเดีย
เธอเขียนนิยายเล่มแรกชื่อ The God of Small Things
และได้รับรางวัล BOOKER PRIZE (1997) ซึ่งเป็นรางวัลขนาดใหญ่ในทันที
จากนั้นเธอเลิกเขียนนิยาย
แต่เขียนบทความสะท้อนความคิดต่อสู้เพื่อสิทธิ
และความเป็นมนุษย์ออกมาอย่างต่อเนื่อง

มาดูกันนะ มันเป็นชะตากรรมของโลกของเรา

ฉบับนี้เขียนยาว
อ่านย้อนดูก็เห็นว่ามีเขียนถึงคนคนคนประกอบอยู่มากมาย
หรือนี่คือความหมายจริงๆ ของการมีชีวิตกันแน่

ไปล่ะ ไปแล้ว พบกันในงาน
ถนอมตัว
วชิรา

ปล เตรียมตัวพบกับปาร์ตี้ เพชร โอสถานุคราะห์ ตัวเป็นๆ
ครั้งแรกที่เชียงใหม่ 6 ตุลาคมนี้!