thepowerofiberry(ortv)

สองวันก่อนไปช่วยพี่โน๊ตเสิร์ฟไอติมที่ iberry
ที่จริงจะผ่านไปหาเฉยๆ แต่ปรากฏว่าคนแน่นร้าน ราวกับทัวร์ลง
เลยต้องไปช่วยเก็บโต๊ะ เช็ดโต๊ะ ส่งน้ำ เสิร์ฟไอติม
ที่จริงก็สนุก เพราะอยากทำมานานแล้ว
การที่ต้องเคลื่อนไหวร่างกายอยู่ตลอด ทำให้รู้สึกดี คล้ายๆ ทำให้เกิดสมาธิ ยิ่งทำนานเข้าจะยิ่งเหนื่อยและหมดแรง แล้ววันนั้นก็ผ่านไปอีกหนึ่งวันอย่างรวดเร็ว

เริ่มเข้าใจหัวอกคนที่ทำงานเสิร์ฟ ชอบได้ยินบ่อยๆ ว่า
จะไปเรียนเมืองนอก จะทำงานร้านอาหารไปด้วย เรียนไปด้วย
ที่ได้ยินบ่อยกว่านั้นคือว่า พอไปทำงานจริงๆ แล้วไม่ค่อยได้เรียน หรือเรียนได้ช้า เพราะมันคงเหนื่อยเกินไปอย่างนี้นี่เอง
(ที่เชียงใหม่นี่ก็เห็นหลายคนทำงานร้านอาหารไปด้วย เรียนไปด้วย หรือว่าทำงานประจำไปด้วย แล้วก็ทำงานร้านอาหารด้วย)

คนที่ทำงานร้านอาหารไปด้วยแล้วเรียนไปด้วยจนสำเร็จ นับว่าน่ายกย่อง

อีกเรื่องที่คุยกันคือ อำนาจของสื่อทีวี
เพราะหลังจากที่แกไปโผล่ในรายการทีวี แป๊ปเดียวคนก็แห่แหนกันมา
บวกกับร้านที่บรรยากาศสบายๆ (สบายจริงๆ ไม่ต้องดัดจริตสบาย)

ยิ่งวันไหนที่แกอยู่ร้าน ก็คงปากต่อปากต่อๆ กันไป

มุมหนึ่งก็ดีใจไปกับแก
แต่อีกมุมก็รู้สึกสะท้อนใจในพลังอำนาจของทีวี