นี่ก็เพิ่งได้อ่าน ^^
ได้รับมาจากพี่ 'ปราย ตั้งแต่เมื่อปี 02 (ตอนนี้ 09 ก็เจ็ดปีพอดี)
ชอบความรู้สึกของตัวละครเอกที่ตกอยู่ตรงกลางระหว่างช่องว่างอันหนึ่งกับช่องว่างอีกอันหนึ่ง
ตอนหนึ่งในเรื่อง ตัวเอกรู้สึกว่า
...ผมต้องการเข้าใจในสิ่งที่ฮันนาทำ แต่ในขณะเดียวกัน ผมต้องการจะประณามมันด้วย แต่มันเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสเกินไป เพราะเมื่อผมพยายามทำความเข้าใจการกระทำแบบนั้น ผมก็เกิดความรู้สึกว่าผมไม่ควรจะประณามเธอ และเมื่อผมประณามด่าว่าการกระทำแบบนั้น มันก็ไม่มีที่ทางเหลือให้กับความเข้าใจ แต่ผมจะต้องทำความเข้าใจกับการกระทำของฮันนาให้ได้ เพราะการไม่ยอมเข้าใจเธอก็เหมือนกับว่าผมทรยศต่อเธออีกครั้งหนึ่ง ผมยังหาทางออกไม่ได้ ผมต้องการให้ตัวเองทำได้ทั้งสองอย่าง ทั้งเข้าอกเข้าใจและทั้งประณาม แต่มันก็สุดวิสัยที่จะทำทั้งสองอย่างได้พร้อมกัน...
อ่านจบแล้วเหมือนได้ยินเสียงในหัวของคนเยอรมันรุ่นใหม่ที่มีต่อบรรพบุรุษของเขาในช่วงสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว
ถ้าเกิดขึ้นในบ้านเรา เราจะรู้สึกยังไงนะ
เขียนโดย Bernhard Schlink
แปลโดย สมชัย วิพิศมากูล
ได้รับมาจากพี่ 'ปราย ตั้งแต่เมื่อปี 02 (ตอนนี้ 09 ก็เจ็ดปีพอดี)
ชอบความรู้สึกของตัวละครเอกที่ตกอยู่ตรงกลางระหว่างช่องว่างอันหนึ่งกับช่องว่างอีกอันหนึ่ง
ตอนหนึ่งในเรื่อง ตัวเอกรู้สึกว่า
...ผมต้องการเข้าใจในสิ่งที่ฮันนาทำ แต่ในขณะเดียวกัน ผมต้องการจะประณามมันด้วย แต่มันเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสเกินไป เพราะเมื่อผมพยายามทำความเข้าใจการกระทำแบบนั้น ผมก็เกิดความรู้สึกว่าผมไม่ควรจะประณามเธอ และเมื่อผมประณามด่าว่าการกระทำแบบนั้น มันก็ไม่มีที่ทางเหลือให้กับความเข้าใจ แต่ผมจะต้องทำความเข้าใจกับการกระทำของฮันนาให้ได้ เพราะการไม่ยอมเข้าใจเธอก็เหมือนกับว่าผมทรยศต่อเธออีกครั้งหนึ่ง ผมยังหาทางออกไม่ได้ ผมต้องการให้ตัวเองทำได้ทั้งสองอย่าง ทั้งเข้าอกเข้าใจและทั้งประณาม แต่มันก็สุดวิสัยที่จะทำทั้งสองอย่างได้พร้อมกัน...
อ่านจบแล้วเหมือนได้ยินเสียงในหัวของคนเยอรมันรุ่นใหม่ที่มีต่อบรรพบุรุษของเขาในช่วงสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว
ถ้าเกิดขึ้นในบ้านเรา เราจะรู้สึกยังไงนะ
เขียนโดย Bernhard Schlink
แปลโดย สมชัย วิพิศมากูล
3 comments:
เป็นเล่มโปรดอีกเล่มเลยค่ะ
น่าจะอ่าน 2-3 รอบแล้ว
ดีที่เป็นคนความจำสั้น เลยอ่านหนังสือซ้ำได้โดยไม่เบื่อ
เพราะพอนาน ๆ ก็ลืมรายละเอียดไปเยอะ
อ่านอีกรอบทีไร เหมือนอ่านใหม่ทุกที
^^
อ่านเรื่องนี้เมื่อหลายปีมาแล้ว จำได้เลือนราง นาซี เด็กหนุ่ม หญิงสูงวัย ความรัก ..ใช่ม่ะ
ตอนนี้อ่าน The Oldessa File 'ตามล่านาซี' ของ Frederick Forsyth ยังไม่จบ พระเอกเป็นสายเลือดเยอรมันแท้ ที่ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว จนต้องสืบหานาซีที่ยังมีชีวิต มีหน้ามีตาในสังคมมารับโทษ แล้ว พระเอกก็โดนล่าต่อ..ล่าๆ..จากคนชาติเผ่าเดียวกัน ที่คิดเห็นไม่เหมือนกัน..คุ้นๆเนอะ
ใช่ๆ โครงเรื่องมันเป็นเรื่องรัก
แต่อ่านแล้วกลับรู้สึกเหมือนอย่างที่บอก
หรือถ้าจะมองว่าเป็นเรื่องรัก
มันก็งดงามดีแท้
ส่วน ตามล่านาซี นั้นน่าสนใจไม่หยอก
คุ้นว่าเคยเห็นในชั้นหนังสือในบ้าน
เดี๋ยวจะลองไปค้นดูนะ
ปล graphic novel (เดี๋ยวนี้เค้าเรียกกันแบบนี้ใช่ไหม?)เรื่อง MAUS ก็น่าสนใจนัก
^^
Post a Comment