Saturday, January 13, 2007

FALL ON an URBAN CULTURE


ลงสัมภาษณ์ใน HIP ...อีกครั้ง คราวนี้เป็นภาคฝรั่ง
<พี่สาวคนที่ควบคุมเซกชั่นฝรั่งบอกว่า เคยมีฝรั่งมาถามว่า vajira เป็นใคร เขาเลยมาสัมภาษณ์สั้นๆ ให้ชาวต่างชาติได้อ่านกัน>

ลองอ่านดูละกันนะ เพลิน เพลิน ไปอีกแบบ

HIP (january 2007)
Faces in Chiang Mai
text: Donjai
Photo: Atcharee

FALL ON an URBAN CULTURE – VAJIRA RUTHIRAKANOK

Vajira is an editor/writer who now lives in Chiang Mai.

He used to live his urban life being a playwright, a director for stage play, an editor for a cutting edge magazine called 'a day', screen playwright for drama TV show, a columnist for GM magazine and Summer magazine and a writer who has at least 8 printed pocket books. He is currently working on his latest novel.

Lately Vajira has been arranging his new music showcase at Khan Asa, “Fall on Deaf Ears” which is his new take on contemporary music as an urban culture. Using his collection of eclectic music as a tool, Vajira has been so successful and now has a regular show every month.

I met up with him in a local coffee shop on Nimmanhemin. Despite his coughing due to the severely change of weather, Vajira walked in with smile. He was wearing his usual stripy t shirt, loose cord trousers and vintage trainers. Few girls turned their heads when he walked pass, I then remembered someone told me how hot he is among young Thai girls.

After a regular greeting, we started to talk.

Could you give us some details of your background?
I was born, raised, studied and worked in Bangkok. Is it too short?

Yeah.
Ok. I studied Communication Art after that I worked for TV Show which I then realized how much I didn’t like it. So I started to travel. When I graduated I wanted to go abroad and continue my studies but unfortunately my body wasn’t ready. The air sac in my lung was leaking so I couldn’t fly anywhere, no diving no traveling for a while. After a long resting I started to travel.

Where did you go?
I took a train down to Malaysia, Singapore, Philippines, Bali, Jakarta then Sri Lanka, China, Japan, UK. Dubai then USA. That’s when I started to write. After that I was asked to be an editor at 'a day' magazine for 2 years and resigned but help nurturing the magazine for about 2 years after that.

'a day' Magazine was such a key-role for young Thai urban culture, was it you?
Hmm 'a day' was.. yes. .But it wasn’t only me I was a second generation. The magazine was already firm. I just helped making it go further. It was like a good horse and I was just a jockey.

So why did you leave?
Many reasons. I can’t be in the same place for too long. It’s a routine. Magazine work is like.. ok it’s time to write, finish then start again. Also I need to try something else. I need adventure. I planned and cleared everything I need to then come to Chiang Mai. Six months later I am still here in Chiang Mai!

What is your view of young people these days?
In general we have to agree which young people we are talking about. There are so many young people out there that I never ever come across. Like I can’t talk about young people from Kalasin (north eastern province) because I never known them. This is actually a problem because the term “young people” was used for those cliché meaning of younger kids in a bar, in a mall etc. There are so many young people out there which grown up don’t usually refer to in a media. There are young people working in a rice field. We never mention that. Back to the question, I can only answer for what I see which are young urban teenagers. I think they are full of energy but how are they going to use such energy that’s another issue. When we talk about young people we have to ask how much and what sort of space grown ups leave for them or provide for them. They can not just grow up for themselves.

Is it the media that gives most influence to young people?
Everything does! Unfortunately media is “loud”. Friends, teachers, families all of these can influence young people. In fact they are closer and more influential. Why we never mention those?

What about the creativity?
They do have it in certain things. At least they are much more creative in term of fashion. They are more fun and provocative. That’s also creativity.

Are you an optimistic?
I am a realistic. I don’t judge easily. Things don’t just happen. We probably see a girl wearing short skirt and a tank top and goes to Monkey Club, we can’t judge on her. There are more than hundreds reasons why she is what she is. The judgmental mind is actually our country’s problem. Instead of trying to understand it we do judge on it.

Why did you choose to come here to Chiang Mai?
Actually I came here because my friend has a place for me to share. That’s all. But when I really come and live here I enjoy it so much. It is lovely here. I say it a lot that the size of Chiang Mai fits well with my lifestyle. I don’t want anything bigger at the moment. Chiang Mai might not have everything I want, but it is close enough for what I want.

What else do you want for Chiang Mai?
CD shops and a cinema that doesn’t only show box office films. Not that I don’t like mainstream Hollywood movies. All I want is simply more choice!


25 comments:

Anonymous said...

Hey...
love the photograph! was this in Pai???
Hope You'll continue to enjoy a life in Chiang mai! (in a nice apartment!??!?)

Good luck,warm wishes!

G* :P

Anonymous said...

G*
it was shot in Chiang Mai, indeed.
around Mae Joe University
>_<

Anonymous said...

เป็นหนุ่มฮอตหรือนี่ :P

นุ่น said...

โหะๆ นุ่นอ่านภาษาปะกิดเก่งขึ้น...หรือบทสัมภาษณ์นี้มีแต่ศัพท์ง่ายๆ น้อ
ขอบคุณที่ส่งให้อ่านเจ้า ^-^

Anonymous said...

เป็นลูกศิษย์-อาจารย์กันมาตั้งเทอม เพิ่งทราบว่าคุณวชิราเป็นหนุ่มฮอตนะนี่นะ

ปล. เคยบอกว่าจะซุ่มตัวเขียนนิยายที่โน่น ได้ทำบ้างหรือเปล่า หรือว่ากำลังสนุกกับชีวิตเพลิน

Anonymous said...

i think you are striped guy ;)

you wear striped t-shirt

everytime ??????

Anonymous said...

ฮอตขนาดนี้ ส่งประกวดหนุ่มคลีโอ ดีกว่า ... เหอะๆ

ปล. ว่าแต่ปิ๊กเจียงใหม่รึยังเจ้า

Anonymous said...

แหม่ ดูจากในรูปแล้ว..
ผมบ๊อบสั้นมาแรงจริงๆเนอะพี่


อ้าว! ไม่ใช่หรอกเรอะ
:P

Anonymous said...

โอ...ลุง

Anonymous said...

เอ่อ คือว่า...
อย่ามัวสนใจเสื้อผ้าหน้าผมจนลืมไปหมดว่าพูดอะไรในนั้นนะ...จ๊ะ
T_T

Anonymous said...

โอ้.....หนุ่มฮอตแห่งบล๊อกนี้ (5555++)
เสื้อผ้าหน้าผมไม่เคยเปลี่ยน กลัวความฮอตตกหรอจ๊ะ
(ล้อเล่นนะ)

ถ้าพูดถึงบทสัมภาษณ์ ชอบตรงที่เค้าถามพี่โจ้เกี่ยวกับเด็กไทยเนี่ย โดนมากมาย เห็นด้วยที่คนส่วนใหญ่เลือกมองแต่เด็กที่เขาเหล่านั้นพบเจอตาม ห้างหรือ สยาม หรือตามแพงหนังสือพวกหนังสืออย่างนั้นๆๆ หรือตามที่ต่างๆและโดยเฉพาะตามสือ เช่นทีวี นิตยสาร แล้วก็เหมารวมว่าไอ้เด็กสมัยนี้มันเป็นอย่างนั้นหมดซึ่งมันก็ไม่จริง เด็กไทยไม่ได้อาศัยรวมกันอยุในที่เดียวกัน และไม่ได้ประพฤติเหมือนกันหมด ถ้าประพฤติเหมือนกันหมด คนจะมีวิวัฒนาการได้อย่างไร ?? เด็กที่อาศัยอยู่ที่อื่นยังมีอีกตั้งเยอะ ซึ่งคนส่วนใหญ่ไม่ได้สัมผัส แตะต้องหรือพูดคุยด้วยเลยไม่รู้ว่ามี ดูเหมือนไร้ค่าในสายตาคนทั่วไป ... ถ้าคนส่วนใหญ่เลือกที่จะมองมุมกว้างกว่านี้ อะไรๆในสังคมเราคงจะดีขึ้นเยอะ

พูดเยอะไปหน่อย ขอโทษด้วยนะเน้อ...หนุ่มฮอต

Anonymous said...

เอ่อ..พี่..ค่ะ
จากภาพ...
ทำไมเด็กชาย-ลายทางนั่น..ต้องยืนหันหลัง?
เหม่อมองเส้นทางสายเล็กๆคดเคี้ยวนั่นล่ะ?
อือ อาจมีนัยยะ..มันเวลาไหนโพล้เพล้หรือเปล่า?
จะช่วยสะกิดให้หันหน้ามาหน่อย..มิได้รึ?
หรือว่า..!!!
ทำไม?..กลัวบล็อกแตก?

..งั้นเชียว?...

จากเนื้อหา...ไว้ก่อน(คนเรามักสนใจ รูป รส ก่อนอันนี้เชื่อได้)
เอ่อ..ค่ะ..ดีค่ะ..เอ่อ..ก็ได้ๆ
จะกลับไปอ่านแล้ว

คิดถึงบ้างไม่คิดถึงบ้างนะ..เด็กชาย-ลายทาง

Anonymous said...

All I want is simply more choice!

...ummmmm...

Anonymous said...

มาอัพบล็อกได้แล้วโจ้
อยากอ่านเรื่องอื่นแล้วจ้า

Anonymous said...

ขี้
ขอบคุณที่แวะมา
ว่าแต่...อ่านจบหรือยังล่ะ?

พี่แป๊ด
โอว...พี่แป๊ดมาด้วยหรือนี่
แปลกใจมากๆ
ยังไงก็ขอบคุณนะครับ
คงได้อัพเร็วๆ นี้
(ที่จริงผมเจตนาใช้บล็อกไว้เก็บของนะพี่นะ เพราะไม่ถนัดเขียนอะไรในนี้เท่าไหร่ครับ)

Anonymous said...

สวัสดีเจ้า *-* แวะมาทักทาย

ไว้จะมาสวัสดีอีกคราในคราวต่อไป

Anonymous said...

(อันที่แล้วลืมลงชื่อน่ะ)
สวัสดี tiew
สบายดีบ๋อ?
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
อีกเดี๋ยวคงได้รับเมลส่งข่าวงานเปิดเพลงเดือนหน้าแล้วล่ะ
(ทำเสร็จแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสส่ง)

Anonymous said...

'knock! knock!'.. floxx floxx??
^_^

G*

Anonymous said...

แอบเห็น fall on 4 แล้ว น่ารักดีนะพี่

: )

Anonymous said...

สั้นตรงไหนนี่...

(jull)

Anonymous said...

hELLO P'JO
สบายดีนะ
ไม่ได้ข่าวคราวมานานมากๆ เจอบล็อกนี้โดยบังเอิญ ได้ทำอะไรมากมายสนุกใหญ่เลยนะ ดูจากด้านหลัง น่าจะยังฮอตเหมือนเดิม...55
รออ่านนิยายของ'วชิรา'อยู่นะเนี่ย

apple

Anonymous said...

ขอเม้นต์สั้นๆ..

โคดเท่

(ไม่ได้ประชุมนะ)

Anonymous said...

(jull)
นี่สั้นแล้วนา

apple
นิยายนั้นได้อ่านแน่
แต่ไม่รู้เมื่อไหร่นะ
เขียนไปเรื่อยๆ น่ะ
ไม่รีบ

ตั๋น
'ประชด' ไม่ใช่ประชุม!!!

^^

Anonymous said...

เพิ่งรู้ว่าเจ้าของ blog เป็นหนุ่ม "hot" ของเมืองเชียงใหม่ ขนาดว่าเดินผ่านสาวๆ ยังต้องมองคอเคล็ด ว้าว

Anonymous said...

I do not even know the way I ended up here,
however I believed this post was great. I don't realize who you're however
definitely you're going to a famous blogger when you aren't already.
Cheers!

my page ... グッチ 時計