Wednesday, December 12, 2007

thepowerofiberry(ortv)


สองวันก่อนไปช่วยพี่โน๊ตเสิร์ฟไอติมที่ iberry
ที่จริงจะผ่านไปหาเฉยๆ แต่ปรากฏว่าคนแน่นร้าน ราวกับทัวร์ลง
เลยต้องไปช่วยเก็บโต๊ะ เช็ดโต๊ะ ส่งน้ำ เสิร์ฟไอติม
ที่จริงก็สนุก เพราะอยากทำมานานแล้ว
การที่ต้องเคลื่อนไหวร่างกายอยู่ตลอด ทำให้รู้สึกดี คล้ายๆ ทำให้เกิดสมาธิ ยิ่งทำนานเข้าจะยิ่งเหนื่อยและหมดแรง แล้ววันนั้นก็ผ่านไปอีกหนึ่งวันอย่างรวดเร็ว

เริ่มเข้าใจหัวอกคนที่ทำงานเสิร์ฟ ชอบได้ยินบ่อยๆ ว่า
จะไปเรียนเมืองนอก จะทำงานร้านอาหารไปด้วย เรียนไปด้วย
ที่ได้ยินบ่อยกว่านั้นคือว่า พอไปทำงานจริงๆ แล้วไม่ค่อยได้เรียน หรือเรียนได้ช้า เพราะมันคงเหนื่อยเกินไปอย่างนี้นี่เอง
(ที่เชียงใหม่นี่ก็เห็นหลายคนทำงานร้านอาหารไปด้วย เรียนไปด้วย หรือว่าทำงานประจำไปด้วย แล้วก็ทำงานร้านอาหารด้วย)

คนที่ทำงานร้านอาหารไปด้วยแล้วเรียนไปด้วยจนสำเร็จ นับว่าน่ายกย่อง

อีกเรื่องที่คุยกันคือ อำนาจของสื่อทีวี
เพราะหลังจากที่แกไปโผล่ในรายการทีวี แป๊ปเดียวคนก็แห่แหนกันมา
บวกกับร้านที่บรรยากาศสบายๆ (สบายจริงๆ ไม่ต้องดัดจริตสบาย)
ยิ่งวันไหนที่แกอยู่ร้าน ก็คงปากต่อปากต่อๆ กันไป

มุมหนึ่งก็ดีใจไปกับแก
แต่อีกมุมก็รู้สึกสะท้อนใจในพลังอำนาจของทีวี

15 comments:

Anonymous said...

อำนาจของสื่อทีวี
ทำให้อยากรู้ว่าแวบแรกที่คนคิดจะไปร้าน
เพราะว่าจะไปชมบรรยากาศ กินไอติม
หรือเพราะว่าอยากไปดูพี่โน๊ตกันหนอ(ขออนุญาตใช้คำนี้)

ส่วนงานเสิร์ฟสนุกนะ ทำให้ตาไวขึ้นด้วย แต่ที่สำคัญห้ามใจลอย!(เดี๋ยวอย่างอื่นจะลอยตามมา ฮ่า..ล้อเล่น)

^^

Anonymous said...

คิดคล้ายกันเลย ทีวี---วีที (ฮา)

Anonymous said...

สิ้นเดือนนี้เจอกันนะเฮีย

Anonymous said...

หมายถึงจะมาหาเฮียโน๊ตใช่มั้ย?
-_-'

Anonymous said...

ที่เหนื่อยมาก นี่เป็นเพราะอายุอานามรึเปล่า

แต่สนุกดี ก็ดีแล้ว

น่าเสียดายที่ไม่ได้กินไอติมที่พี่เสริฟ

Anonymous said...

เข้าใจพวกข้าแล้วใช่ไหมล่ะพี่เฒ่า?

Anonymous said...

เวลาดูทีวี..ก็มักจะมีคนพูดว่า
"ฉันเลือกได้ย่ะ ว่าจะดูหรือไม่ดู"
"เวลาฟังเพลง ก็มักจะบอกว่าฉันเลือกฟัง"
"เวลาแต่งตัว..ก็มักจะบอกว่าเป็นตัวของตัวเอง"
แต่ทุกคนดูมีแพทเทิร์นเดียวกันไปหมด
คือมันงงๆ
ไม่แน่ใจว่าของมันดีเพราะมันดี..ของมันดีเพราะเราคุ้นเคย
อะไรประมาณเนี้ย..
หรือเราไม่รู้ตัวว่าถูกครอบงำ
แต่ช่างเถอะ..คิดไปก็เท่านั้น
คนมีอำนาจจะทำ..เค้ายังไม่ทำไรเลย
--
ว่าแต่..ร้านอยู่ไหน..พี่โน๊ตอยู่ทุกวันหรือเปล่า
แล้วพี่เด็กเสิร์ฟล่ะ..55
ป่าวๆ..ป่าวคลั่งคนดัง..ถามดู..เป็นความรู้..

Anonymous said...

ได้เลย เพื่อพี่โน๊ต ^^
(เรามาอยู่เชียงใหม่แรกๆ ก็ได้แกที่แหละคอยช่วยเหลือให้หยิบยืมโน่นนี่เป็นประจำ จานชามที่ใช้อยู่แกอยู่ให้ยืมมา โคมไฟก็หามาให้ เก้าอีกที่นั่นอยู่นี่ก็ใช่)
ร้านอยู่นิมมาน ซอย 17 เลี้ยวอีกหนึ่งที
แกไม่น่าจะอยู่ร้านทุกวัน เพราะไปๆ มาๆ กรุงเทพฯ-เชียงใหม่ ส่วนพี่เด็กเสิร์ฟ ก็ไม่ได้ไปเสิร์ฟทุกวัน
ว่างๆ ถ้าคนแน่นๆ ก็ช่วยไปตามสภาพ

ไอ้หมีอินเตอร์ เข้ามาอ่านด้วยหรือนี่ ตกใจ..แต่ดี ^^
ชีวิตเป็นไงบ้าง ภัยธรรมชาติสงบหรือยัง
เวลาเกิดอะไรหนักทางโน่น ก็หนาวถึงทางนี้เหมือนกันนะ คอยแต่ว่า วันนึง ภัยหนักๆ แบบนั้นมันคงมาถึงฝั่งเรา เพราะมัวแต่ชะล่าใจกัน
(สำหรับผู้อ่านท่านอื่นที่ไม่ทราบเรื่อง ไอ้หมีตอนนี้ไปเรียนหนังสืออยู่อเมริกา)

Anonymous said...

i thought maybe...
it's up for high season
btw, it was such a sucessful mass media!

umm,it's very tired when doing job n study together.
i c!

Atw

Anonymous said...

;P
โล้สำเภาไปน่ะเอง..
..
ขอบคุณสำหรับความรูู้เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา
อ้าว!ไหนว่าจะไม่พิมพ์ผิดอีก
แล้วนี่'ไร
"เก้าอีกที่นั่นอยู่นี่ก็ใช่"
เก้าอี้ๆ...ที่นั่งๆ...

แล้ว"(ไอ้)หมีที่ว่า..เป็นใคร"
ป่าวอยากรู้--ถามลอยๆ
55

Anonymous said...

ดีเลย...ชอบกินไอติม :)

Anonymous said...

งานเสริฟ์....


เราก้เข้าใจเหมือนกัน ยิ่งเสริฟ์กันแบบไม่เหมือนพื้นล่าง ยิ่งยากกว่าเดิม

ขอยืนยันว่าเรื่องจริง... อยากกินไอติมบ้างจัง

Anonymous said...

I'm the one who graduated while I'm working as a waitress in the US ka!!!

just stopping by to say Hi and hope you remember me.

Pat=)

Anonymous said...

ขอบคุณที่เข้ามาเสวนากัน
อบอุ่นเชียว
จำกันได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็ขออภัย
เห็นแต่ชื่อบางทีก็ไม่รู้ว่าใคร

พี่โน๊ตจะมีเดี่ยวฯ แล้วซี
ตื่นเต้นแทน

Anonymous said...

แค่อยากมาทิ้งข้อความไว้ เพราะเห็นว่าตรงกับวันเกิดเรา