Monday, May 25, 2009

The Reader: MOVIE


ดูแล้วสนใจความรู้สึกภายในของตัวละครเอก ที่เขาไม่ได้ปกป้องคนที่ตัวเคยผูกพันด้วย และความรู้สึกนั้นก็หลอกหลอนติดตัวเขาตลอดมา เป็นความอึดอัดสุดบรรยาย ดูไปก็คิดไปว่าถ้าเราอยู่ในสถานการณ์อย่างนั้น เราจะปกป้องคนบริสุทธิ์คนหนึ่งหรือไม่ หรือว่าจะปล่อยตามน้ำไป ยิ่งถ้าคนๆ นั้นเป็นคนที่เราผูกพัน หรือเคยผูกพันด้วย

บังเอิญอ่านเจอที่อ.นิธิ เขียนในมติชนสุดสัปดาห์ (ฉบับที่ 1499) ถึงหนังเรื่องนี้ (แปลกดี ไม่ค่อยได้อ่านที่อ.นิธิเขียนถึงหนัง) แกดูแล้วเขียนว่า โลกคือประตูที่ลั่นดาล (ถึงกับเสนอว่าทำไมเขาไม่ตั้งชื่อหนังและหนังสือว่า The Locked Door) ขออนุญาตนำตอนหนึ่งที่อ. เขียนไว้มาเล่าสู่กันฟังว่า

หนังจบลงพร้อมกับที่ผมสำนึกได้เต็มเปี่ยมว่า ใช่เลย เราต่างลั่นดาลประตูขังคนอื่นให้ถูกไฟคลอกตายทั้งนั้น ไม่เฉพาะแต่ระบบกฏหมายเท่านั้น แต่ระบบสังคมทั้งระบบ ไม่ว่าจะแสดงออกในนามของศีลธรรม ความถูกต้องดีงาม เกียรติยศ ความรับผิดชอบ ความรัก กามารมณ์ ครอบครัว สถานภาพ ผลประโยชน์ ฯลฯ ล้วนเป็นเหตุให้เราลั่นดาลประตู แล้วปล่อยคนข้างในถูกไปคลอกตายทั้งสิ้น

ถ้าอยากรู้ว่าอ. พูดถึงอะไร ขอเชิญชวนให้ดูกัน

Directed by Stephen Daldry

9 comments:

pink said...

ได้อ่านหนังสือ The reader แล้ว

ยังไม่ได้ดูหนัง... ด้วยเหตุที่ชอบภาคที่เป็นหนังสือมาก

ขอทำใจพักนึง ก่อนดูภาคที่เป็นหนัง

และยังไม่ได้อ่านบทความของอ.นิธิ ค่ะ ,ต้องหามาอ่าน
เพราะส่วนที่หยิบยกมาก็...รู้สึกได้แบบนั้นเลยล่ะค่ะ


the locked door - -"


..

pink said...

ู^^

วชิรา said...

ดีๆ ลองไปหาหนังดูนะ มันได้ความรู้สึกอีกแบบ
ส่วนคอลัมน์ของอ.นิธิไม่รู้ว่าในเว็บมติชนจะมีหรือเปล่า ไม่เคยเข้าไปดูแฮะ ยังไงลองหาดูนะ

^^

Anonymous said...

มี MP4 อยู่ในเครื่องละเรื่องนี้

55+ จนตอนนี้ยังไม่ได้เปิดมาดูเลย

KEY!

วชิรา said...

ดูสิ ดูเลย
จะได้แชร์ความรู้สึกกัน
ทั้งที่โดนปล่อยไฟคลอกตาย
และทั้งที่ขังคนอื่นให้ไฟคลอกตาย

...

โบ said...

พี่ปู่

ลั่นดาลแปลว่าอะไร

วชิรา said...

ล็อกกลอน ไง

^^

pipi said...

Great.

วชิรา said...

(no comment)